بهداشت روانی آموزش علوم روانشناختی، اختلالات روانی، پرسش و پاسخ
سؤالات مربوط به روابط زوجین
سؤالات مربوط به روابط زوجین، بخشی است در جهت پاسخگویی به هموطنانی که امکان مراجعه فوری یا حضوری به روان شناس یا مشاور را نداشته و نیازمند دریافت راهنمایی مقدماتی در برخورد با مشکل خود هستند. لازم به ذکر است از آنجا که ارائه هرگونه پاسخ جامع مستلزم دریافت اطلاعات کامل است لذا توصیه می شود جهت تبادل اطلاعات و دریافت پاسخ کامل از طریق بخش مشاوره آنلاین یا تلفنی اقدام فرمایید.
شیوه ارسال سؤال و دریافت پاسخ
- در این صفحه فقط به سؤالات مربوط به روابط زوجین به صورت مختصر پاسخ داده می شود.
- سؤالات خود را در بخش دیدگاه همین صفحه ارسال نموده و جهت دریافت پاسخ بین ۳ تا ۷ روز منتظر بمایند.
- به منظور ارسال سؤال در سایر موضوعات از طریق لینک های زیر اقدام فرمایید:
لینک سؤالات مربوط به کودک و نوجوان
لینک سؤالات مربوط به پیش از ازدواج
لینک سؤالات مربوط به روابط خانوادگی
لینک سؤالات مربوط به مسائل جنسی
این مطلب را به اشتراک بگذارید
خانمی هستم ۳۴ ساله که یه دختر ۱۳ ساله دارم و مدت ۴ ساله پیش از همسرم به دلیل خیانت جدا شدم. البته همسرم برای ازدواج با اون خانم منو به زور طلاق داد.
حالا مشکل من اینه که تو این ۴ سال هنوز نتونستم فراموشش کنم و اذیت میشم. حتی نتونستم به ازدواج دیگه ای فکر کنم. من سر کار میرم، ورزش میکنم، مسافرت میرم، کتابخونه میرم، پیاده روی، مهمونی، در خواب، هر جا همش احساس میکنم که کنارم هست هرکاری میکنم که فراموشش کنم نمیتونم. هنوز احساس میکنم با این همه بلایی که سرم آورده دوسش دارم. لطفا منو راهنمایی کنید.
درود بر شما.
قبل از هر چیز لازمه دو نکته رو خدمت شما عرض کنم: نکته اول: فراموش کردن خاطرات یا آدمایی که به هر شکل (مثبت یا منفی) در زندگی ما ردی بر جا گذاشتند امری محال است. پس بی جهت برای فراموش کردن اونها تلاشی نکنید. هر تلاشی در جهت فراموش کردن اونها خود باعث مرور مجدد و در نتیجه ثبات و موندگاری بیشترشون در ذهن ما میشه. نکته دوم: نیازی نیست خودتونو بخاطر دوست داشتن ایشون شماتت کنید. در واقع تمام اذیت شدن های شما به خاطر انرژییه که از صبح تا شب صرف دو موضوع میکنید: یکی شماتت خودتون بخاطر دوست داشتن ایشون علیرغم همه رنج هایی که به شما تحمیل کرده و دیگری تلاش مستمر و البته ناموفق جهت فراموش کردن. شما بایستی کاری کنید که روی این موضوع انرزی کمتری صرف کنید. من بر این باورم که علت اصلی اینکه هیچکدوم از اقدامان مقابله ای شما تا به حال مؤثر نبوده اینه که به قدری انرژی صرف این دو موضوع کردید که دیگه انرژی برای اقدامات مقابله ای مؤثر باقی نمونده.اما پیشنهادات:
۱- بیایید از این لحظه از شماتت خودتون بخاطر دوست داشتن ایشون دست بردارید و این احساس گناه رو هر روز کم رنگ تر کنید. مطمئن باشید با رفع این حس بد، انرژی شما چندین برابر خواهد شد.همین جا این نکته رو هم اضافه کنم که دیگران نیز در ایجاد و تقویت این حس خودملامت گری در شما مؤثرند. خانواده و بویژه والدین، خواهر و برادر، دوستان و کسانی که به هر شکل قصد دارند شما رو آرام کنند ممکنه نادانسته شما رو بخاطر تداوم علاقتون شماتت کنند. پس بهتره در این خصوص بیشتر مراقب باشید.
۲- برای کم رنگ شدن خاطرات، به یک هدف چالشی فکر کنید. هدفی سنگین که تمام انرژی شما رو درگیر خودش کنه مثلا ادامه تحصیل.
۳- در فعالیت های گروهی شرکت کنید. به خصوص فعالیت های ورزشی، خیرخواهانه و یا داوطلبانه.
۴- هر از گاهی به همسر سابقتون نامه بنویسید و از اونچه که اذیتتون کرده یا میکنه براش بنویسید. نامه رو دقیق و جزئی بنویسید هیچ چیز رو از قلم نندازید. وقتی نامه رو نوشتید اونو چندین بار بخونید و در نهایت پارش کنید و دور بریزید (یادتون باشه لزومی نداره کسی از متن اون مطلع بشه و به اون دسترسی پیدا کنه). بایستی ذهن خودتونو از این طریق خالی کنید.
۵- با یک روانشناس، مشاور یا حداقل دوستی دانا و مجرب در ارتباط باشید. کسی که بتونید باهاش راحت صحبت کنید و راهنمای صحیح و تخصصی و نه عوامانه دریافت کنید. جهت دریافت اطلاعات بیشتر از طریق بخش مشاوره آنلاین یا تلفنی اقدام نمایید.